Onze nieuwe aanwinst Wouter De Wilde heeft na aanhoudende pijn (nu toch al 6 weken) aan de achillespees en kuit beslist om definitief te stoppen met basket. De vrees is immers niet onbestaande dat op korte termijn een achillespeesrupture zou kunnen plaatsvinden. Voor Wouter een zware domper. Bij monde van Wouter bedankt hij de warme ontvangst van de supporters en vooral de allergrootste dank aan de Avanti familie. Wij, als bestuur tonen uiteraard alle begrip voor de beslissing van Wouter en danken hem alvast voor zijn sportieve inzet en vooral eerlijkheid.
Wouter, we zullen je missen.
Antwoord van Wouter:
Dank jullie allen. Bart heeft al een mooie synopsis gegeven van datgene wat ik hem had gevraagd om te doen. Namelijk de geïnteresseerden een beetje duidelijkheid brengen omtrent deze beslissing. In een notendop: Tijdens mijn professionele basketbalcarrière ben ik 2 maal aan de rug geopereerd. Aan de tweede operatie hield ik door een medische blunder een atrofie aan de kuit over. (dit is een soort van verlamming waarbij de spieren niet meer kunnen contraheren) De zenuwgeleiding was aangetast. Ik kon de trap niet meer op. De kuit was 30% afgenomen in volume. Aangezien een kuit uit verschillende spieren bestaat, die ik wel kon versterken en bijtrainen, heb ik dankzij een intensieve spierversterkende revalidatie, andere omliggende spieren kunnen versterken die de taak van die verlamde spier deeld hebben overgenomen, waardoor ik alsnog mijn carrière kon verderzetten. Op 34-jarige leeftijd hing ik de schoenen aan de haak. Tot…… De charmante heren Van Besien W en B – uw allen bekend, en Boone J aan mijn telefoon hingen. Ik was onmiddellijk mee in het verhaal en de goesting was daar om samen met jullie, bestuur, ploeg en staff geschiedenis te schrijven, opnieuw. Dat kan nog steeds, doch ik zal geen sportieve bijdrage meer kunnen leveren, met spijt in het hart. Door de lange inactiviteit zijn die opgetrainde spieren verzwakt, waardoor de belasting integraal op mijn achillespees terecht kwam, die sinds een 6-tal weken inmiddels ontstoken is. Ik vertrouwde erop dat een nieuwe revalidatie en verhoogde trainingsarbeid, met spierversterking dit wel zouden oplossen, doch tevergeefs. Dat bleek niet zo te zijn. Mijn immer dominante, strijdlustige hoofd heeft voor één keer het lichaam gevolgd dat een veto heeft gesteld.Ik kan niet anders dan deze te respecteren. Dat ben ik aan mezelf en mijn familie verplicht. Ik wou jullie allen, club, spelers, staff, supporters, sponsors vrijwilligers en sympathisanten die Avanti in het hart dragen bedanken voor de heel warme ontvangst. Ik weet van mezelf dat ik geen makkelijk bazeken ben, doch ik voelde me van meetaf aan enorm gewaardeerd en welkom. Dank jullie allen daarvoor!!! Ik blijf gedreven de uitslagen volgen en kom uiteraard mijn ploegmakkers bij tijd en stond aanmoedigen. Tot binnenkort!! Wouter
